Sołectwo Białowieża

Białowieża jest najstarsza wsią w Gminie Mrocza. Wzmiankowana była już w źródłach w XIII wieku, w 1225r. Wówczas pojawił się taki jej zapis: loca quo dicuntur Belevese. W 1859 r. pojawia się nazwa Biała Wieża, później Białowieża.

Posiada nazwę kulturową, komponowaną, pochodzącą od słów: biała i wieża, może strażnicza, raczej z „białego” drewna. Nazwa miejscowości miała tez postać Budy - pierwotnych leśnych osad przemysłowych, które po wyeksploatowaniu lasu i przygotowaniu w ten sposób terenu pod uprawę dawały początek osadom wiejskim.

Właściciele: w 1391 r. ziemie posiadał Mikołaj Zegarz, w 1453 r. Elżbieta wdowa po Piotrze Włościborskim, w 1456 r. Sławobór z Orla. Księgi Grodzkie Nakielskie z lat 1556 i 1595 określają Białowieżę jako pustkowie, czyli villam deserta, właścicielami w tym czasie byli Orzelscy. W 1742 r. jako właścicielka pojawia się Teofila Potulicka. W 1823 r. majątek Białowieża trafił w ręce rodziny Lehmann. Pruski spis powszechny z 1864 r. podawał, że teren ten zamieszkiwało 70 mieszkańców, wymieniono jednego posiadacza ziemskiego, 4 budynki mieszkalne i 12 gospodarczych. W 1881 r. było już 10 domów mieszkalnych i 63 mieszkańców, z czego 44 to ewangelicy, a 19 katolicy. W wyniku parcelacji rolnej w 1925 r. majątek uległ podziałowi, a w 1936 r. kolejna parcelacja doprowadziła do przejęcia przez państwo niemal całej Białowieży. Kilkaset hektarów podzielono na małe (ok. 10 ha) zagrody, pobudowano niewielkie drewniane chatki zwane „poniatówkami” oraz drewniane budynki gospodarcze. Część budynków z tamtych czasów przetrwało do dnia dzisiejszego. 

W skład sołectwa wchodzą miejscowości: Białowieża, Jadwigowo, Orlinek

Sołtys i Rada Sołecka Sołectwa Białowieża 

Statut

Protokoły i uchwały