Sołectwo Rościmin

Miejscowość Rościmin wzmiankowana w 1391 r. posiada nazwę dzierżawczą od nazwiska Rościm, który był najprawdopodobniej założycielem osady. Właścicielami Rościmina byli Orlikom Drosdow  (w 1391r.), Mikołaj Orzelski (w 1501r.), T. Potulicka (w 1773r.). Wieś należy do parafii zabartowskiej. W XVI i XVIII wieku znajdowały się  w Rościminie karczma, młyn  i kowal.

Osada Rościmin była trudno dostępna z zewnątrz ze względu na rzekę Orlę przepływającą  przez tę wieś, która tworzyła deltę  i  okalała  Rościmin. Z tego powodu  do  wsi  prowadził  most  zwodzony,   usytuowany  od  drogi  zabartowskiej.   

Rościmin aż do 1945 r. był wsią z przewagą ludności niemieckiej. Oprócz Niemców w Rościminie  przed  II  w. św. były tylko dwa gospodarstwa prowadzone przez Polaków. Po II w. św. gospodarstwa poniemieckie były rozdzielane pomiędzy Polaków i zasiedlane  przez  rodziny  polskie  z  ludności  miejscowej  oraz  z  osadników  z  Polski  południowo – wschodniej, jak i kresów wschodnich. Osadnicy, którzy przybyli na ziemie wsi  Rościmin pochodzili głównie z Lubelszczyzny, Ukrainy, Litwy i Białorusi. Gospodarstwa  miejscowe  były   wielkości  ok. 30 ha, więc  jedno  gospodarstwo  przydzielano  2- 3   rodzinom,  które  zamieszkały  w  jednym  domu.  Było to przyczyną częstych  sporów    i  miało  negatywny wpływ  na  prowadzenie  i  rozwój  gospodarstw  rolnych. Panowała  wówczas różnorodność  języków, kultur  oraz  tradycji. W  latach  70 – tych nastąpił  przełom  w   rozwoju rolnictwa  wsi  Rościmin. Nastąpiła   rozbudowa  gospodarstw   rolnych,  miało  miejsce  wiele  inwestycji  w  usprzętowienie,   budowę  pomieszczeń  gospodarskich  oraz  budynków mieszkalnych.  Pod  koniec  lat  80 – tych  upadło  istniejące  na  terenie Rościmina Państwowe Gospodarstwo Rolne.  Wówczas indywidualni  rolnicy  zakupywali  grunty  rolne  byłego  PGR  i  powiększali  areał  swoich  gospodarstw. 

W skład Sołectwa wchodzi miejscowość Rościmin.

Sołtys i Rada Sołecka Sołectwa Rościmin

Statut

Protokoły i uchwały